Bir Çiçekle Bahar

Hayatın başlangıcını hangi mevsim kabul etmek gerekir bilemedim ama aşk bahardır. Çiçekleniverir insan bir anda, tomurcuklar patlar içinde, yeni sürgünler uzanır göğe doğru, insan varolduğunu hatırlar. Yürekte bir çarpıntı, söz dinlemez haylaz; uyku haram, rüya farzdır bundan böyle.

Aşka da inanmayanlardansındır üstelik, kurda kuşa istanbul’a, vara yoğa aşık olduğunu sanmışsındır da kaç kez, gerçek aşkı bilememişsindir. Yaşadığının aşk olup olmadığını hatta, çünkü aşkın ne olup ne olmadığını anlamak için aşık olmak gerekirmiş illa, bunu öğrenirsin o baharda.

Yaşı olmaz baharların, kimisi en masum yıllarında hayatın, kimisi ergenlik heyecanında, bir bakmışsın olgunluk sandığın çağlar, bir bakmışsın geçip gitti ve bitti diye üzüldüğün yıllar. Aşk sana sormaz gelişini, izinini hiç almaz.

Tek bir çiçek yeter sana o anda, tek bir gonca, tek bir taç yaprak, başka güzellik yoktur ki zaten hayatta, hatta gerek bile yoktur artık bahçelerde dolanmaya. Elinde bir çiçek, yüreğinde kokusu, sarsan mı saklasan mı, öpsen mi koklasan mı bilemediğin, ya solarsa diye aklını kaçıracak gibi olduğun o tek bir çiçek.

Demetlerin arasında bulunmaz o, hiç olmadık bir yerde, hiç beklemediğin bir anda hayatın tüm sürprizleri ile giriverir yaşamına. Rengi gözünü alır kokusu aklını; dünya umurun olmaz. Tek çiçek yeter bahara.

Şöyle bir çırpıda açıverip de yine bir çırpıda soluverenlerden değildir elbet; karşındakini cezbedip iki tozlaşıp sonra yitip giden kolay çiçeklerin yalancısında da değil aradığın bahar; zaten beklediğin yerde de çıkmaz ki karşına bir türlü, vakti saatini kendi kollar arsız, bir bakmışsın geçip gidivermiş yıllar aşksız.

Ama şanslıysan "çiçek kız" gibi bir büyünün içinde buluverirsin kendini birden; etraf ışıl ışıldır o an, sadece bir çift gözün o dipsiz kuyularına atıvermiş bulursun kendini. Birlikte düşüverirsin ta derinlere; düşmek uçmaktır o anda. Gönüllü bir tutsaklığa salarsın kendini, "aşkın esiri" dedikleri bu olsa gerek diye geçiverir aklından.

Çiçekler ömürlüdür insan kadar, örneklerin de topaldır bir ayağı. Baharlara ayaz vurur bazen, çiçeklere böcek dadanır; bir yolunu bulup baharın tek çiçeğini ne pahasına olursa olsun korumalısındır o yüzden. Bülbülken atmaca kesiliverirsin birden, hiçbir şeyin zarar vermesine izin vermezsin o anda.

Kıymet bilenlerin çiçeğidir aşkın baharı. Yaşatabildiğin kadar yaşatırsın içindeki o heyecanı. Tavsatmak değildir uzatmak hayatı. Denenmemiş yolları denersin uğruna, bilmediğin patikalardan gidersin. Avuçlarında o tek bir çiçek, artık o tek bir yaşama sebebin. Bazen insanlardan kaçarsın, başka kimseye ihtiyacın yoktur çünkü; tek o seninle olsun da yeter de artar yaşamı doldurmaya.

Bir çiçekle bahar...

Neden olmasın?

...

GECE ÇİÇEĞİM

Gece çiçeğim açarsın diye

Güneşe uyanıp bakarsın diye

Her halukarda anarsın diye

Aşkımla suladım misler gibisin

Rengine hayranım sen hediyemsin