26 Mart 2013 Salı
Cennette Bir Yıl
Ahmet ORE
Kişisel yolculuğumda kendime yazılar: Sen Mutluluk Olmalısın... Bu hayat yeterince zor ve karmaşık, onu elimizden geldiğince güzelleştirmek ve kolaylaştırmak bize kalmış. Hayatta hiçbir şeyi yapamıyorsak bile en azından başkalarının hayatlarını kolaylaştırmaya çalışalım. Hiçbir şey değilse bile bir tebessüm belki? .............................. Bu sitede yer alan tüm fotoğraflar ve site içeriği aksi belirtilmedikçe şahsıma aittir. İçerik ve linklerde rastlayacağınız olası hataları ahmet@pariste.net adresine mail atarak belirtirseniz çok sevinirim. Ayrıca bu yazı ile ilgili görüş, düşünce ve önerilerinizi yorum bölümüne yazmaktan çekinmeyiniz. İlginiz ve desteğiniz için teşekkürler.
Benlux
Disneyland Paris
En Çok Okunanlar
-
Elimizdeki malzeme ağaç. fotosentezini yapıp binlerce işe yaradıktan sonra, demini bulup da vakti saati denk gelince kesip, başka başk... -
Paris'te geçirdiğim ilk bir yılda yaşadıklarımı anlattığım Cennette Bir Yıl yazımı Pariste.Net'teki bu linkten ok... -
Bir baktım kırk olmuşum. Bir bakmıştım on sekiz de olmuştum, yirmi beş de olmuştum, hatta otuz oldum diye ulusal yas d... -
Herkes aşktan yana şikayetçi; kimi hiç aşkı bulamamaktan, kimiyse bulduğunu aşk sanmaktan. Kimi acı çekmeye programlamış kendini, kimi... -
Şimdi ortada bizim gördüğümüz bir sonuç var. Örneğin, bir bakıyoruz ki Edi, bir arabaya binmiş, Kız kulesi'nin önüne park etmiş, ya... -
Kış Masalında Bir Yaz Rüyası: Martinique 10.12.2015 Bu doğum günümü hiç unutmayayım diye mutlaka yazmalıydım. Kış Masalında Bir Yaz Rüy... -
Ne zamandır aklımdaydı Paris hakkında bir blog yazma fikri. Nihayet bir ay kadar önce başladım yazmaya. Her gün yeni bir yazı eklemek gib... -
Bir süredir insanlara fenalık geçirttiğimin farkındayım. Varsa yoksa Gül Pansiyon deyip duruyorum kaç gündür. Bir Kalkan gezisi son... -
Paris'te ikinci yılımı doldurdum bugün; bu kez ikinci yıl yazımı bu blog'ta değil, Paris blog'umda yayınlamaya karar verdim. H... -
Bir yorgunluk üzerimde, yok öyle koşturup durmaktan değil, taş taşımaktan hiç değil; kendimi onun bunun yerine koymaktan, her iyiliğin,...
merhaba ahmet bey.(ahmet bey dedim ama saygımı mazur görün:) lütfen) o kadar güzel anlatmışsınızki paris'te 1 yılınızı... kendime çarşaf çarşaf pay biçtim. okurken çekmiş olduğunuz fotoğraflar da gelince gözümün önüne tadı eşsiz oldu tabii ki.
YanıtlaSilbir de kız kardeşim 2 yıl önce ufak bir avrupa turuna çıkmıştı. gezdiği 5 ülke vardı. o ülkeler arasında fransa-paris'te var. bana gezdiği ülkeleri ve şehirleri anlattı ama tek anlatmadığı şehir paris olmuştu. paris'e gitmelisin diyip durur her bahsi açıldığında:) hala da anlatmaz merak edip biran önce gideyim diye...
ayrıca güneşe olan hasretlikleri ne güzel bir tespit öyle... geçen sene st.johnstone(iskoç takımı) ile eskişehirspor arasında avrupa ligi maçımız vardı. eskişehir'e gelen iskoç taraftarlar eskişehir'in porsuk kenarında güneşi görür görmez güneşlenmeye başlamış, birbirlerine güneş kremi sürmüşler, eskişehir halkı da bu görüntüleri çok sempatik ve hoş karşılamıştı. yerel gazeteye haber dahi olmuşlardı kilt giyip güneşlenen taraftarlar. sadece hoş karşılansalar gene iyi tabii:) onlardan bize geçen günlük yaşayış biçimi oldu bu. eskişehir'de de güneşin yakıcı sıcağı gün içinde belirli saatlerde olur. üniversite öğrencileri güneşi gördüklerinde, artık bira veya kola içip çerez yerken güneşlenir vaziyette. onlar da bizim bestelerimizi alıp kendi takımlarına uyarladılar ve güzel bir dostluk kuruldu aramızda.
paristen notlarınızı ve fotoğraflarınızı esirgemeyin lütfen bizlerden. özellikle benim kamçılanmam için gereken ilaç sizde mevcut:) saygılar sevgiler bakırköy'den
bu güzel yorum için teşekkür ediyorum öncelikle.
Silparis'e turist olarak ilk gelişimde elbette bir çok şeyden müthiş keyif almış ama bu şehri bir o kadar da kalabalık ve pis bulmuştum, biraz da hayal kırıklığıydı benim için enteresan bir şekilde. ama ikinci gelişimde aşık olmuştum, ikinci görüşte aşk diye bir şey varmış meğerse :)
yine de hiçbir zaman bu şehirde yaşamayı hayal etmedim yazıda belirttiğim nedenlerden ötürü ama işte gelip yaşayınca daha bir çok sevdim, çok çok sevdim...
demem o ki eğer bugüne kadar türlü nedenlerden ötürü paris görülmemişse diyeceğim bir şey olmaz elbette ama eğer imkan olup da bugüne kadar paris'e hiç gelinmemişse sopayla kovalamak isterim :)
yine dediğim gibi, herkesin hayattan beklentileri, görüp farkına vardıkları ve tabi ki görüp yaşadıklarından aldıkları tatlar farklı; ben paris'i bu kadar çok seviyorum diye paris herkes için muhteşem bir şehir olmak zorunda değil haliyle, o yüzden çok da iddialı konuşmamak lazım ama yine dediğim gibi, benim için muhteşem bir şehir olması bana yetiyor haliyle :)
evet güneşe hasretlik konusu bir muamma, kesinlikle depresyon konusu yapmıyorum ama bu şehirde biraz daha güneş olsaydı tadından yenmezdi; biraz daha ışık hayatı öyle çok güzelleştiriyor ki, hele ki çok güzel bir şehri.
ben bu satırları yazarken haftalardır ilk kez gökyüzü mavi, birazdan güneş de görünecek köşeden diye ümit ediyorum :)
daha çok çekecek fotoğraf, yazacak yazı, yaşanacak güzellik var
tekrar teşekkürler
bakırköy'e sevgiler selamlar buradan
en çok da istanbul martılarına...